วันที่ 12 สค 2553 ที่จะมาถึง เป็นวันเเม่ ผมขอถึอโอกาศนี้เล่าถึงเเม่ที่ผมภูมิใจที่เกิดเป็นลูกเเม่ครับ
บทความจาก ดช ชวนะ ถึง เเม่ครับ
ผมเกิดมาในโลกที่ผมมีความภูมิใจ เพราะผมเป็นลูกเเม่ครับ เเม่จะเล่าว่าตอนผมเป็นเด็กผมจะซนมาก อาจเพราะว่า ผมเป็นหลานชายคนโตในตระกูล เเม่จะเล่าว่า ตอนที่ผมเกิดทุกคนจะดีใจกันมาก โดยเฉพาะ พ่อจะอุ้มเเละ เล่นกับผมยิ้มทั้งวัน ถ้า อาก๋ง เเละ อาม่า จะมารับผมไปนั่งรถเล่นเเละไปอยู่ด้วย อาม่าจะพาผมไปวัด เเล้วผมจะเล่นกับทุกคนโดยไม่ร้องเลย จึงเป็นที่รักของทุกคน ตอนเด็กเเม่จะเล่าว่า ผมมีขนตางอน ผิวขาวเเละจํ่ามํ่า เเต่ผมจะโดนหยอกล้อบ่อยจาก อาก้อ (น้องสาวพ่อ)อาเจ้ก(น้องชายพ่อ) ชอบหยอกล้อผมให้ร้อง บอกเวลาผมร้องน่ารักดี บอกว่าไปเจอเเล้วเก็บมา บ้างหรือ ไม่ก็พ่อเเม่ทิ้งบ้าง ผมจะรีบวิ่งกลับบ้าน มาถามพ่อกับเเม่ ว่าที่อาเจ็กพูดจริงไม๊ครับถามไปร้องไห้ไป พ่อกับเเม่จะหัวเราะ เเล้วบอกว่าอาเจ็กเขาล้อลูกเล่น ลูกคือลูกของพ่อกับเเม่ผมจึงหยุดร้อง ผมโตขึ้นผมเรียนรู้การรับมือกับกลุ่มอาเจ็กทั้งหลาย ผมรู้ว่าจะโดนหยอกล้อเมื่อไหร่ผมจะรีบว่ิงไปหาอ่าม่าเเล้วฟ้องอาม่าทันที อาม่าจะดุอาก้อ อาเจ็กจนทุกคนจะไม่กล้า หยอกล้อ ผม ครับ ( เเล้วผมจะมาเล่าต่อครับ)
ดช ชวนะ เกียรติชวนะเสวี ที่ยังเป็น ดช ชวนะ ลูกของพ่อเเละเเม่ เสมอครับ
